Βάρβογλης

Επώνυμο πελοποννησιακής οικογένειας, με ενεργό ρόλο στην Επανάσταση του 1821, που καταγόταν από τις Σέρρες. 1. Γεώργιος. Προεστός της Τρίπολης, γενάρχης της οικογένειας των Βαρβογλαίων της Τρίπολης. Ονομαζόταν και Μπάρμπογλους. Είχε έρθει από τις Σέρρες στην Πελοπόννησο το 1684 με τον στρατό του Μοροζίνη. Ο Γ.Β. πήρε το όνομα του πατέρα του Γιώργη, που τον σούβλισαν οι Τούρκοι μετά την αποτυχία του κινήματος του Ορλόφ. Ο Γ.Β., που ήταν πλούσιος έμπορος, φυλακίστηκε από τους Τούρκους. Όταν κηρύχτηκε η Επανάσταση φυγαδεύτηκε από συγγενή του γιατρό στο χαρέμι του Χουρσίτ. Όταν έπεσε η Τρίπολη, ήταν άρρωστος στον Αγιάννη της Κυνουρίας. Οι πολιορκητές λεηλάτησαν το σπίτι του και το Εκτελεστικό Σώμα, όπως έλεγαν τότε την κυβέρνηση, φυλάκισε για σαράντα μέρες τον γιο του Παναγιώτη Β., γιατί είχε σατιρίσει τον Κολοκοτρώνη. Το γεγονός αυτό έκανε τον Γ.Β. να βλέπει τον Κολοκοτρώνη ως προσωπικό του εχθρό. Μετά τη συνέλευση του Άστρους ο Γ.Β. διορίστηκε υπουργός Δικαιοσύνης. 2. Παναγιώτης. Γιος του προηγούμενου. Καταγόταν από την Τρίπολη. Σπούδασε στην Πίζα της Ιταλίας για επτά χρόνια ιατρική, νομικά και μαθηματικά. Τον Απρίλιο του 1821 ήρθε στην Ελλάδα και πήρε μέρος στην πολιορκία της Τρίπολης. Το 1823 βρέθηκε τοιχοκολλημένο ένα δυσφημιστικό κείμενο για τον Κολοκοτρώνη, που ο ίδιος ο Κολοκοτρώνης υποχρέωσε τον παπά να το διαβάσει στο εκκλησίασμα. Διαμαρτυρήθηκε έπειτα στην κυβέρνηση και, ύστερα από ανακρίσεις, αποδείχθηκε πως ήταν έργο του Π.Β. Τον φυλάκισαν τότε στο Ναύπλιο σαράντα μέρες. Όταν αποφυλακίστηκε έκανε αναφορά στο Βουλευτικό Σώμα. Οι βουλευτές, χωρίς να έχουν το δικαίωμα να αναμειχθούν στο έργο της δικαιοσύνης, διέταξαν το υπουργείο της Αστυνομίας να μην ενοχλήσει τον Π.Β. Και το υπουργείο όχι μόνο δεν τον τιμώρησε, αλλά μετά τον σχηματισμό της νέας κυβέρνησης Κουντουριώτη οι Βαρβογλαίοι απέκτησαν μεγάλη δύναμη στην Τρίπολη. Ο ίδιος ο Π.Β. μετά την απελευθέρωση έγινε τέσσερις φορές υπουργός. 3. Σωτήρος. Γιος του Γεώργη και αδελφός του Παναγιώτη. Καταγόταν από την Τρίπολη, όπου και γεννήθηκε το 1803. Σπούδασε στη Δημητσάνα και μετά στο Παρίσι, όπου έμαθε ξένες γλώσσες. Πήρε μέρος στον Αγώνα και ήταν τόσο ορμητικός, που άφησε κατάπληκτους μαχητές και καπεταναίους. Πιάστηκε όμως αιχμάλωτος στη μάχη που έγινε στους Παλαιοαβαρίνους. Τελικά ο Ιμπραήμ τον ελευθέρωσε, με τη μεσολάβηση των Άγγλων, τον Σεπτέμβριο του 1825. 4. Φίλιππος. Νομομαθής και πολιτικός. Γεννήθηκε το 1835 στην Τρίπολη. Το 1872 έγινε βουλευτής και το 1895 υπουργός Δικαιοσύνης. Παραιτήθηκε μετά την ήττα της Ελλάδας στον ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897.